ΕΙΜΑΙ ΛΑΡ'ΣΑ!

(Όχι Τζένα, δεν μπορώ απόψε! Παίζουν οι Σάμροκ Ρόβερς!)

Είμαι Λάρ'σα! Είμαι η μόνη επαρχιακή ομάδα που έχει πάρει πρωτάθλημα και κύπελλο και θα το λέω και θα καμαρώνω γι' αυτό σ' όλη μου τη ζωή. Είμαι Λάρ'σα και σαν στάρι απ' τον κάμπο έχω βγάλει Καραπιάλη, Μητσιμπόνα, Βαλαώρα, Ζιώγα... παίχτες που όταν στα δέκα χρόνια οι άλλοι βγάζουν έναν τον προσονομάζουν Πελέ, Μαραντόνα, Βαν Μπάστεν... Είμαι Λάρ' σα και βγήκα στα play off παίζοντας ακόμη μια χρονιά όμορφο ποδόσφαιρο, χωρίς σκοπιμότητες, σε γήπεδο γεμάτο. Κληρονομιά που μας άφησε ο Δώνης. Όσο κι αν τον βρίσαμε κι εμείς ή συκοφαντήθηκε απ' τους Μπέους της Σούπερλιγκας, έφερε στο Αλκαζάρ τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Είμαι Λάρ'σα κι έχω στην ομάδα μου Νταμπίζα και Γιανακόπουλο, ποδοσφαιριστές Έλληνες, στο τέρμα της καριέρας τους μεν, με ποδοσφαιρικές παραστάσεις όμως ικανές να δώσουν αύρα στα νέα παιδιά της ομάδας για μεγάλη καριέρα. Είμαι Λαρ' σα και φέτος ανησυχώ. Έδωσα παίχτες καλούς (Φωτάκης, Σαρμιέντο..) χωρίς σοβαρή αντικατάστασή τους. Το europaleague ξεκινάει σε μια βδομάδα κι ακόμη δεν είμαστε καλοί ούτε στα οικογενειακά διπλά. Δε θέλω να επιστρέψω στη μέση της βαθμολογίας, δεν είμαι για εκεί. Ο Άρης ενισχύθηκε, ο Ηρακλής το ίδιο, οι μικροί που ανέβηκαν φέτος (ιδιαίτερα τα Γιάννενα και ο Ατρόμητος) θα είναι πολύ δυνατοί κι εμείς σαν και να μείναμε απροστάτευτοι με τον Πηλαδάκη να σκέφτεται τη δουλειά στην Ολυμπιακή του Βγενόπουλου. Δε λέω, ο Ουζουνίδης αποδείχτηκε άξιος και με σοβαρή δουλειά, αλλά φτάνει αυτό? Όχι για να μην πέσουμε, για να διεκδικήσουμε θέση στην πεντάδα. Λέω πως όχι, και μακάρι να αποδειχτώ λάθος. Με ευχές όμως κουκιά δε βγαίνουν. Κι εμείς φέτος δε σπείραμε!