Δεν θέλω να κάτσω και να αναλύσω τα πιστεύω μου για το στοίχημα... εκείνα που με κάνουν να ποντάρω σχεδόν πάντα ενάντια στον Παναθηναϊκό -όταν ποντάρω σε παιχνίδι του- παρότι φίλα προσκείμενος σε αυτόν... όμως η βασική θεωρία-στα όρια του κλισέ- είναι πως σημαντικότερο απ' όλα είναι η απόδοση...
Έτσι κι απόψε, βλέποντας αυτό το θεόρατο 5,50 στο διπλό της Ίντερ, σάλια στάξανε από τις άκρες των χειλιών μου... Ναι, η Τσέλσι είναι καλύτερη ομάδα και σύμφωνα με τα του πρωτου παιχνιδιού, ένα 3-1 είναι πολύ πιο πιθανό... όμως ποντάρω στο ένα ξεχωριστό παιχνίδι του Ετόο, στην ευρωπαϊκή αναγνώριση επιτέλους αυτού του αγίου παιδιού που σκούει στο όνομα Ζανέτι.... μα πιο πολύ ποντάρω στην εξωγήινη δύναμη και προσωπικότητα αυτού του τρελού κοντοπίθαρου στην άκρη του πάγκου της ιταλικής ομάδας... σαν πολύ καιρό δεν έμεινε στην αφάνεια... καλή η ιταλική λίγκα αλλά το κομμάτι του το κάνει μόνο όταν ανταμώνει με ομάδες σαν την Τσέλσι, την Μπαρτσελόνα, την Man Utd... ιδού η Ρόδος... ιδού και το πήδημα...
εγώ τα έσπρωξα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου