Καλησπέρα. Ένα μισαωράκι πριν το μεγάλο ματς της μέρας και θυμάμαι στιγμές του 2006 κάτι τέτοιες μέρες. Το ματς τότε Βραζιλία-Γαλλία, το διπλό κοντά στο 5,00, η Γαλλία έδειχνε κουρασμένη κι οι παπαράτσι είχαν πιάσει το Ζιντάν να καπνίζει στο ξενοδοχείο της ομάδας του. Τα συζητούσα με το Χασάπη, είχαμε και κάτι λεφτάκια για ξόδεμα και καταλήξαμε ότι καλύτερα να τα κλαίμε έχοντας απογοητευτεί από έναν ξεχωριστό παρά από έντεκα καλούς. Διαλέξαμε Γαλλία, τραγουδήσαμε τη Μασσαλιώτιδα, ουρλιάξαμε στο allons enfants και πληρωθήκαμε όμορφα κι ωραία. Η δε Βραζιλία πήρε το δρόμο που της έπρεπε τον αγύριστο. Πού θέλω να καταλήξω; Ότι ο Ρόμπεν δεν είναι Ζιντάν, η σημερινή Βραζιλία είναι πιο ομάδα από εκείνη αλλά... Αλλά το ξερό μου το κεφάλι θα με οδηγήσει πάλι στο 4άρι της Ολλανδίας και στο πρώτος σκόρερ Σνάιντερ αρκεί να προλάβει το Ρόμπεν ή το Ρομπίνιο (και τους δύο για anytime σκορερ). Για το βραδινό ματσάκι ρίχνω 0-1 γκολ και πρώτος σκόρερ Σουάρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου