Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

ΠΗΔΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΑΛΑΙΣΙΑ



Είναι κάτι αγόρια που το αίμα τους βράζει. Που παίζουν από μικρά με τη φωτιά και καίνε δάση στην καθισιά τους. Είναι και κάτι κορίτσια που χαίρονται να βουτάνε από καταρράχτες και να προσγειώνονται γυμνά ανάμεσα στα βράχια...

Σ' αυτούς τους ξεχωριστούς, με τη στάμπα της τρέλλας πατικωμένη στο μέτωπό τους, ανήκουν κι αυτοί που χτες έδωσαν μια και βούτηξαν στο κενό απ' τον πύργο Φολί στην Κουάλα Λουμπούρ. Κι όταν το αλεξίπτωτο άνοιξε, δεν ήρθε η επιβεβαίωση του safe. Ήρθε το "με κάποιο τρόπο πάντα θα σώζομαι" της αλητείας...




ΥΓ. Η Ρόζενμποργκ με ανατροπή έδωσε το τρίτο σερί μονό αποδεκτό χτες. Το σερί ξεκίνησε να χτίζεται πάλι. Και η μπάνγκα να ανεβαίνει... Χαμόγελα λοιπόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: