Η αρχή είχε γίνει εδώ. Το 2006 όταν ο κόσμος έτρωγε πατατάκια και φαντασιωνόταν ντρίπλες και βραζιλιάνικη μαγεία. Τότε που ο Μέσι ήταν στην άκρη του πάγκου και ξεσήκωνε ιδέες για μελλοντικά αριστουργήματα. Λίγο πριν ο Ρόνι αφήσει για πάντα τις προπονήσεις κι ασχοληθεί επαγγελματικά με τη διαχείριση γυναικείων κορμιών και τα ολονύχτια πάρτυ. Η Βιγιαρεάλ ήταν το θύμα του κι όλοι εμείς αυτοί τον χάζευαν.
Η συνέχεια δόθηκε εδώ, το Σάββατο που μας πέρασε. Δράστης του όμορφου ήταν ο Έρεν Ντερντιγιόκ της Μπάγερν Λεβερκούζεν. Σαν κάτι βγαλμένο απ' τα παιδικά του παιχνίδια και τα ανάποδα ψαλιδάκια του στο στρώμα του δωματίου του. Ένα γκολ που έβαλε και (επειδή δεν είναι ούτε Ρόνυ ούτε Μέσι) δε θα ξαναβάλει, μα θα είναι αρκετό ως χάι λάτι καριέρας, ως ιστορία για τα εγγόνια του, ως χαμόγελο το βράδυ όταν θα ξυπνάει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου