Ααααααχ! Πρώτος ο Χριστός το βροντοφώναξε. Μετά ήρθε ο Αϊνστάιν να του δώσει και επιστημονική υποστήριξη. Οι βλάκες είναι ευτυχισμένοι. Οι βλάκες είναι ανίκητοι. Οι βλάκες είναι παντού. Οι βλάκες είναι σαν τις κατσαρίδες: απέθαντοι!
Το ματς μάλλον είναι από Πολωνικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα (αν κρίνω απ' τη βρισιά κάποιου στο τέλος: curva=πουτάνα αλλά και κάτι σαν γαμώτο), το γήπεδο σε ειδυλλιακό μέρος πλάι στο δάσος και η μια ομάδα σκοράρει. Όλα τα γερόντια της κινάν προς την εξέδρα για να πανηγυρίσουν κάτι που σχεδίασαν την προηγούμενη επιμελώς σε κάποια μπιραρία. Ώσπου να φτάσουν περνάει κάνα πεντάλεπτο οπότε οι αντίπαλοι κάνουν σέντρα και ξεκινάν να παίζουν. Τα παλικάρια μας το συνειδητοποιούν κι αρχίζουν με ταχύτητα χελώνας να τρέχουν προς την άμυνά τους. Όλοι; Όχι βέβαια! Ο τερματοφύλακας είναι πολύ περήφανος για να κάνει ακόμη κι αυτό το στοιχειώδες. Ποιος είναι για να τρέξει; Ο Μπουφόν; Πφφφφ! Το γκολ μπαίνει και το βραβείο βλακείας απονέμεται με όλες τις επισημότητες!
2 σχόλια:
Τέλειοι!!!!
Τέλοιοι δε λες τίποτα. Αφού στην ιεραρχία πάνε πρώτα αυτοί, μετά εγώ, μετά ο Τσακ Νόρις και στο τέλος ο Θεός!
Δημοσίευση σχολίου