Εντάξει, αυτογκόλ μπορούν να μπουν με χίλιους τρόπους. Μπαίνουν τέτοια που μπορεί να στείλουν τον παίχτη που το 'βαλε στο ψυχιατρείο. Αν εκείνη τη στιγμή ο Διάβολος θέλει πάρα πολύ, τότε η μπάλα μπορεί να του κάνει κάθε χατίρι και να αφήσει συμμετέχοντες και θεατές αποσβολωμένους σαν και να έριξαν μια τελευταία ματιά στα φλεγόμενα Σόδομα. Υπάρχουν ωστόσο και τα αυτογκόλ του βλάκα. Αυτά που κανείς άλλος στον κόσμο δε θα μπορούσε να βάλει παρά μόνο ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής. (Ή ποδοσφαιριστές, αν πρόκειται για τον Κιάσσο με τον Μπασινά). Τα συγκεκριμένα τέρματα είναι καθαρά θέμα ευφυΐας του αμυνόμενου ποδοσφαιριστή που σκοράρει. Βασικά είναι καθαρά θέμα μη ευφυΐας του! Δεν έχει τίποτα μες στο κεφάλι του, δεν έχει και τι να κάνει τη μπάλα που του 'ρθε, ο πανικός γίνεται ο κολλητός του απ' το σχολείο και τον συμβουλεύει να τη ρίξει εκεί που δε θα έπρεπε: στο βάθος της εστίας του! Και το ντουβάρι το κάνει.
Το ματς ήταν για το ισραηλινό Κύπελλο ανάμεσα στη Μακάμπι Ουμ Αλ Φαχμ και τη Χάποελ Αφούλα. Ο χρόνος κυλούσε προς το 90ο λεπτό, το σκορ ήταν 2-1 υπέρ της Μακάμπι και η πρόκριση φάνταζε κοντά. Έλα μου όμως που είχαν υπολογίσει χωρίς τον Σολιμάν, τον αμυντικό τους που σε πάσα απ' το πλάι προσπάθησε να διώξει και κλώτσησε αέρα. Η αλήτρα η μπάλα όμως δεν έφυγε. Πήγε και κόλλησε στο πόδι του. Κι αυτός τι έκανε; Τι πιο φυσιολογικό από ένα σκαψιματάκι στο τέρμα του. Για την ακρίβεια στη δεξιά γωνιά κι εν τέλει στα δίχτυα της ομάδας του. Πολλαπλά εγκεφαλικά στις εξέδρες κι όλοι για χρόνια θα αναρωτιούνται ποια χημική ένωση συνέβη εκείνη τη στιγμή στο κεφάλι του Σολιμάν και αντέδρασε έτσι!....
Για να αποκαταστήσουμε τη φήμη του πάντως (όχι πως είναι ποτέ ξανά δυνατόν να συμβεί αυτό αλλά λέμε), ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση. Στο 8ο λεπτό του έξτρα χρόνου ο Σολιμάν σκόραρε, στο σωστό τέρμα αυτή τη φορά, δίνοντας έτσι την πρόκριση στην ομάδα του και ζητώντας με τον τρόπο του μια συγνώμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου