ΜΠΡΟΣ ΣΕ 6 ΜΠΟΥΤΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΡΕΙ!

Είναι αργά το βράδυ (3:15), ακούω μιαν απίθανη χατζηδακική μελωδία και "ξεφυλλίζοντας" το ίντερνετ πέφτω στην παραπάνω εικόνα... Αφού περνάω λίγη ώρα χαζεύοντας τα κορίτσια (κάνα τρίωρο) αρχίζω να κάνω περίεργους συνειρμούς: "Άραγε τι να τραγουδάν τώρα τα κορίτσια; Τι είναι αυτό που τους έχει καθηλώσει όλους από κάτω; Μήπως δεν είναι τα κάλλη τους αλλά η φωνή τους; Μήπως ας πούμε το κορίτσι στη μέση τραγουδάει "τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τους αστούς;" και ο νεαρός με το μπλουζάκι με τη μεγάλη λαιμόκοψη κρατάει το ποτήρι και σκέφτεται ότι είναι αυτός ο Μαρίνος Αντύπας σε ένα ολοδικό του Κιλελέρ; Βρε λες;"... 

Μάλλον όχι. Μάλλον μάλιστα, είναι πολύ αργά. Ας ρυθμίσω λοιπόν την ώρα δημοσίευσης για αύριο το μεσημεράκι, ας βγάλω το σκυλί κι ας πάω να κοιμηθώ μπας και ξεκουραστεί το ταλαίπωρο μυαλό μου που εσχάτως παραδέρνει...