Ένας
ποδοσφαιριστής εύκολα μετατρέπεται από Θεός σε μπάζο. Όχι σε διάστημα που τα
άκρα του έχουν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους! Όχι! Αρκούν δυο φάσεις στο ματς για
να γίνει ο παιχταράς καραγκιόζης, το διαμάντι κρέας! Αρκεί μια καλή ντρίπλα για
να αποθεωθεί ο «Μαραντόνα» και μια χαμένη ευκαιρία για να ακούσει ο κώλος κάθε
συγγενή του όποια βρισιά ειπώθηκε απ’ την πρώτη στιγμή που ο Αδάμ χτύπησε το
μικρό δάχτυλο του ποδιού του πάνω στον κορμό της μηλιάς ως σήμερα!
Τρεις
τέτοιες περιπτώσεις θα δούμε σήμερα. Ποδοσφαιριστές που σε κάποια μεγάλη
διοργάνωση η ομάδα τους , η χώρα τους είχε στηρίξει πάνω τους όλες της τις
ελπίδες για διάκριση κι αυτοί έλαμψαν δια της εξαφάνισής τους. Είτε ντεφορμέ,
είτε λύγισαν στο βάρος της φανέλας, είτε έβγαλαν στην επιφάνεια το χειρότερο
κομμάτι του εαυτού τους και για τους τρεις με ένα στόμα, μια φωνή μπορούμε
χωρίς ενοχές να φωνάξουμε «Ου μωρή χωματερή»!!! Ούτως ή άλλως, έχουμε το
δικαίωμα του φίλαθλου στην επόμενη κουβέντα να τους αποθεώσουμε!
Θες να δεις για ποιους ποδοσφαιριστές πρόκειται; Θες να διαβάσεις για την "Χωματερή" του Λέανδρου; Σε ενδιαφέρει η συνέχεια του άρθρου; Βρες το στο fridge.gr και διάβασέ το
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου