Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

TANGO ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ.




Με παρέα τη μουσική θα πορευτούν σήμερα οι λέξεις μας. Αφήνοντας στην άκρη τη μεγαλοπρέπεια του ύστερου τάνγκο, θα πάμε στην πρώτη εποχή, τότε που ο χορός γινόταν στις αυλές σπιτιών φτωχογειτονιών, σε ταβερνάκια του Μπουένος Άιρες, σε όλο το Ρίο ντε λα Πλάτα, εκεί που μια γυναίκα ήθελε να αγγίξει έναν άντρα, εκεί που ένας άντρας προσπαθούσε με ένα βλέμμα να σύρει μια γυναίκα. Μάχη ήταν το τάνγκο. Με τα βήματα ανάγκη δημιουργίας χώρου, με τα κορμιά προσπάθεια κατάληψής του. Στο Canyengue η κοιλιά ερχόταν μπροστά, άγγιζε απροκάλυπτα, δημιουργούσε κατ’ επανάληψιν ανατριχίλες. Τα γόνατα λύγιζαν, άλλοτε για να δώσουν κλίση στο σώμα, άλλοτε γιατί ο ίλιγγος στοιχημάτιζε εναντίον τους στην κατάρρευση. Πόσες φορές δεν είχαν σκεφτεί ένα τέτοιο άγαλμα οι Ρόδιοι κατασκευαστές του συμπλέγματος του Λαοκόοντα; Και πόσες χιλιετίες θα μετανιώνουν που έμπλεξαν τα «δικά τους» σώματα σε μια μονόφυλη αντι-ερωτική στάση; Σε ένα βρόγχο θανάτου εξαιτίας των φιδιών κι όχι εξαιτίας του πόθου, εξαιτίας της Αθηνάς κι όχι εξαιτίας της Αφροδίτης;
Το μπαντονεόν δεν υπήρχε στην αρχή. Αυτό που τόσο έχει ταυτιστεί με τον νοτιο-αμερικάνικο χορό, ήρθε αργότερα για να βάλει την υπογραφή του στο τέλος μερικών εκ των ομορφότερων μουσικοχορευτικών κειμένων που γέννησε ο προηγούμενος αιώνας. Οι μπαντεονίστες, σαν αρτίστες της στρογγυλής θεάς δίνουν το ρυθμό στους χορευτές, στους συμπαίχτες τους, στους φιλάθλους, στους θεατές. Κάνουν το γήπεδο κατηφορικό, παρασέρνουν, ξεσηκώνουν, προκαλούν για έρωτα. Δε θέλω να παραλληλίσω αλλά τα δάχτυλα αποκόβονται, στέλνουν το υπόλοιπο των χεριών μου στο ταμείο αναπηρίας και γράφουν για Ντιέγκο και Λίο, για Ρικέλμε και Ορτέγκα. Ποτίζουν τα ασπρόμαυρα πλακάκια του δαπέδου κι εκεί φυτρώνει γρασίδι-πρόκληση για σλάλομ και ντρίπλες και λόμπες και τακουνάκια.

Με το τάνγκο και το ποδόσφαιρο σε Αργεντινή και Ουρουγουάη ασχολείται σήμερα το κείμενό μου στο Fridge. Με αυτή τη σχέση πάθους που έχουν οι χορευτές μεταξύ τους και οι ποδοσφαιριστές με την μπάλα. Με την τέχνη που καταθέτουν σε κάθε τους εμφάνιση. Αν θες να διαβάσεις ολόκληρο το κείμενο μπες

Δεν υπάρχουν σχόλια: