Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

ΑΘΛΙΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ, ΚΑΚΟΣ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ!!!

-Συγνώμη Νάνι, ήδη πλήρωσα αρκετούς στην Πρέμιερ Λιγκ, δε μας έβγαζε ο προϋπολογισμός!



Το είδαμε και πριν μερικές βδομάδες και με τον Ολυμπιακό. Ομάδες που στα εγχώρια πρωταθλήματα ευνοούνται μέχρις ξεφτίλας, παίζοντας ευρωπαϊκά παιχνίδια πληρώνονται με το ίδιο νόμισμα. Αδικούνται κατάφωρα και αποκλείονται. Όχι ωστόσο μόνο εξαιτίας αυτού. Όπως και με τη Λεβάντε ο Ολυμπιακός ήταν ανύπαρκτος για 180 λεπτά, έτσι και με τη Ρεάλ η Μάντσεστερ επίλεξε να την αντιμετωπίσει με αμυντική λογική και παραχώρηση γηπέδου υποτιμώντας τις ικανότητές της. Στο πρώτο ματς πήρε το 1-1 σε έναν αγώνα που και το 8-3 δεν θα ήταν εκτός πραγματικότητας. Χτες οι κόκκινοι, ως της στιγμή της λάθος απόφασης του αστείου Τσακίρ, δεν αντιμετώπιζαν δυσκολίες. Είχαν κλείσει όλους τους χώρους στους Μαδριλένους και όταν μπορούσαν τους απειλούσαν κιόλας. Όταν πάλι δυσκολεύονταν να το κάνουν μόνοι τους, είχαν τον Ράμος να τους βοηθάει. Τον άθλιο ξανά Ράμος (το ακούς Σωτηρακόπουλε;). Θα άντεχαν σε αυτούς τους ρυθμούς ως το τέλος; Δε θα σκόραρε η Ρεάλ; Δε θα είχε τη μία καθαρή ευκαιρία να το κάνει; Δε θα ασκούσε την ασφυκτική πίεση που άσκησε έπειτα απ' την κάρτα; Κανείς δεν ξέρει όσο κι αν φαντάζει απίθανο να γινόταν αυτό.

Απ' τη στιγμή που ήρθε η κόκκινη όμως τι έγινε; Ολοκληρωτική κατάρρευση. Και η Ρεάλ κάθε χρόνο απέναντι στην Μπαρτσελόνα παίζει με ποδοσφαιριστή λιγότερο. Καταρρέει; Όχι. Παλεύει και αρκετές φορές παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Γενικά, όλες οι ομάδες του Μουρίνιο που αντιμετώπισαν όλα αυτά τα χρόνια τους Καταλανούς έπαιξαν με ποδοσφαιριστή λιγότερο. Τι έγινε; Εξαφανίστηκαν; Όχι. Άλλοτε αποκλείστηκαν με τα χίλια ζόρια κι άλλοτε πήραν τις προκρίσεις που ήθελαν. Και η Άρσεναλ είχε παίξει απέναντι... στην Μπαρτσελόνα με ποδοσφαιριστή λιγότερο. Τι έκανε; Τα παράτησε; Όχι, προγήθηκε και άντεξε αρκετά και το πάλεψε ως το τέλος. Τι θέλω να πω; Ότι η ομάδα του Φέργκιουσον ήταν ένα σκαλί κάτω απ' το αναμενόμενο. Και δεν είχε plan-b για το ενδεχόμενο τα πράγματα να στράβωναν! 
Οι ποδοσφαιριστές του είχαν. Η ομάδα δεν είχε. Οι Άγγλοι θέλησαν, πάλεψαν, αγωνίστηκαν ως το τέλος. Κι όταν η Ρεάλ φυσιολογικά τους έδωσε μέτρα στο τελευταίο πεντάλεπτο αυτοί προσπάθησαν να κάνουν και το γκολ. Το ξαναλέω όμως: χωρίς σχέδιο. Ακόμη και οι βοήθειες που ήρθαν απ' τον πάγκο, οι αλλαγές προσώπων και οι αλλαγές θέσεων ήταν αργές. Χαρακτηριστικά αργές.

Είμαι υποστηρικτής της Ρεάλ. Να κερδίζει έτσι δε μ' αρέσει. Δεν είναι δίκαιο και δε μου βγάζει χαρά. Και η ίδια αδικήθηκε χτες όταν ο Ράφαελ δεν αποβλήθηκε πακετάκι με πέναλτι στην απόκρουσή του με το χέρι πάνω στη γραμμή. 'Ηταν μόλις δυο λεπτά μετά την κόκκινη στον Νάνι. Το ματς ωστόσο είχε ήδη πάρει τον δρόμο του. Ο Τσακίρ δεν το κάνει πρώτη φορά. Μια σφυρίχτρα-ωρολογιακή βόμβα γουστάρει αυτό το κομμουνιστικό χρώμα. Καλά κάνει αλλά στην ψήφο του, όχι στο γήπεδο!.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Μουρίνιο βέβαια είπε ότι η Μάντσεστερ έπαιξε καλύτερα. Μάλλον περιμένει το συμβόλαιό του!

Aspasta είπε...

Δημόσιες σχέσεις έκανε ο Μουρίνιο. Και ο πάγκος της Μάντσεστερ είναι μεγάλο όνειρο...