(Δε μου επιτρέπεται να ελπίζω;) Καλησπέρα. Λιακάδα πάνω απ' την Ελλάδα σήμερα. Ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ άρχισε ήδη να λάμπει (τρομάρα μας). Αλήθεια, σε ένα χρόνο από τώρα πόσοι υπουργοί θα πηγαίνουν με το μετρό στο υπουργείο τους?
Την Κυριακή το τριφύλλι σκόραρε τέσσερις φορές και για 40 λεπτά έπαιξε κι ωραίο ποδόσφαιρο. Απ' το 49' δηλαδή κι έπειτα (μετά το δοκάρι της Λάρισας) έπαιξε έτσι ώστε να δικαιολογεί η εικόνα του τους πολλούς καλούς παίχτες που ήρθαν φέτος στην Παιανία, αλλά και για πρώτη φορά να δικαιολογεί και τα λεφτά που πληρώνουν οι φίλαθλοί του για να παν να τον δουν. Και δεν είναι λίγο για το ελληνικό πρωτάθλημα αυτό. Θυμηθείτε πόσες ομάδες τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν συνδυάσει την ονομαστική με την πραγματική αξία του προϊόντος που προσφέρουν. Ελάχιστες... Απ' την εμφάνιση δε θα σταθώ μόνο στο Νίνη. Το έχω πει εξάλλου τόσες φορές: Είναι ο πιο ποιοτικός Έλληνας ποδοσφαιριστής απ' την εποχή που ήταν 26 χρονών ο Τσιάρτας. Ποδοσφαιριστής που είτε είσαι παναθηναϊκός, είτε παοκτζής, είτε αεκτζής θέλεις να πας στο γήπεδο και να τον δεις έστω να περνάει μια μπαλιά απ' τη τρύπα της βελόνας, έστω να κάνει μια ντρίπλα παραλίας. Θα σταθώ στον Κατσουράνη που η σκέψη του δεν ακολουθεί τους χωματόδρομους που ακολουθεί αυτή του Σαλπιγγίδη (πολύ καλός ποδοσφαιριστής αλλά απέχει απ' τον όρο διάνοια όσο εγώ απ' το χασάπη), τους κατσικόδρομους που ακολουθεί αυτή του Λίνο ή την ανάβαση στο Γολγοθά που ακολουθεί αυτή του Βύντρα, αλλά πηγαίνει από διαστημικές χωροχρονικές σκουληκότρυπες που θα ανακαλύψουμε στο μέλλον. Το γκολ του με κεφαλιά ψαράκι έξω απ' την περιοχή δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά. Όχι εδώ, πουθενά (αν και συμπτωματικά την ίδια μέρα στην Αργεντινή στο ματς της Μπόκα μπήκε γκολ με κεφαλιά σχεδόν απ' το κέντρο!). Θα σταθώ στον Τζόρβα, που αρχίζει να εμπνέει εμπιστοσύνη στην άμυνά του. Σωστές τοποθετήσεις, αντανακλαστικά, καθοδήγηση στα στημένα και... ρέντα. Ό,τι χρειάζεται για το ξεκίνημα μιας μεγάλης καριέρας. Αν ξεκινήσει βασικός και στο ματς με τη Λετονία όλα θα έρθουν καλύτερα! Τέλος να πω και για το ξέσπασμα Σισέ. Αυτό ήταν στην τύχη! Όχι τα γκολ που έβαλε. Ο άνθρωπος ξέρει τόσα καντάρια μπάλα όση ξέρανε όλοι όσοι αγωνίστηκαν στην επίθεση του τριφυλλιού από όταν έφυγε ο Σαραβάκος κι έπειτα. Απλά εννοώ ότι μπήκαν από προσωπικές του ενέργειες. Έλα μου όμως που ο Γάλλος δεν είναι ο παίχτης "δώσ' μου την μπάλα να περάσω δυο τρεις και να βάλω γκολ". Ο Γάλλος παίζει στην κόντρα, παίζει στην πλάτη της άμυνας, παίζει στα τρεξίματα των περιφερειακών επιθετικών. Για να γίνουν αυτά πρέπει ο προπονητής να προσαρμόσει πάνω του το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Να κάτσει και να σχεδιάσει συστήματα για τον Σισέ, για την αξιοποίηση του πιο μεγάλου ονόματος της ομάδας. Τούτο είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν έχει γίνει. Ο Σισέ ασφυκτειά σε κάθε ματς, βγαίνει στα πλάγια και εξαφανίζεται. Αποτέλεσμα να ακουστούν πριν τον Κυριακάτικο αγώνα οι πρώτοι ψίθυροι για μεταγραφή του το Δεκέμβρη, αποτέλεσμα να σκοράρει προχτές έπειτα από 5 ματς πρωταθλήματος, αποτέλεσμα να έχει ήδη δοκιμάσει τη ζεστή θαλπωρή του πάγκου! Ανακεφαλαιώνοντας, ο Παναθηναϊκός έχει τόσες δυνατότητες να παίξει μεγάλη μπάλα (όχι να πάρει το πρωτάθλημα, αυτό με έναν καλό γυμναστή το έπαιρνε κι η Αναγέννηση Τσουκαλάδων φέτος), όσες δεν είχε ποτέ απ' την εποχή του Ζάετς και του Ρότσα. Τι δεν έχει; Προπονητή που να μπορείς να εμπιστευτείς ότι θα του δώσει ό,τι χρειάζεται. Sorry lover...
Στις χτεσινές προτάσεις είχα τζακ ποτ. Μηδέν στα τρία. Τα κέρδη (και τα φάσκελα)
μεταφέρονται στα σημερινά! Ουρακάν διπλό, Μπάνφιλντ άσο και Παλμέιρας άσο (αύριο αυτό αλλά άσπαστο. Του σπρώχνω χρήματα μονό αποδεκτό στο δίκτυο με 1,50).
Την Κυριακή το τριφύλλι σκόραρε τέσσερις φορές και για 40 λεπτά έπαιξε κι ωραίο ποδόσφαιρο. Απ' το 49' δηλαδή κι έπειτα (μετά το δοκάρι της Λάρισας) έπαιξε έτσι ώστε να δικαιολογεί η εικόνα του τους πολλούς καλούς παίχτες που ήρθαν φέτος στην Παιανία, αλλά και για πρώτη φορά να δικαιολογεί και τα λεφτά που πληρώνουν οι φίλαθλοί του για να παν να τον δουν. Και δεν είναι λίγο για το ελληνικό πρωτάθλημα αυτό. Θυμηθείτε πόσες ομάδες τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν συνδυάσει την ονομαστική με την πραγματική αξία του προϊόντος που προσφέρουν. Ελάχιστες... Απ' την εμφάνιση δε θα σταθώ μόνο στο Νίνη. Το έχω πει εξάλλου τόσες φορές: Είναι ο πιο ποιοτικός Έλληνας ποδοσφαιριστής απ' την εποχή που ήταν 26 χρονών ο Τσιάρτας. Ποδοσφαιριστής που είτε είσαι παναθηναϊκός, είτε παοκτζής, είτε αεκτζής θέλεις να πας στο γήπεδο και να τον δεις έστω να περνάει μια μπαλιά απ' τη τρύπα της βελόνας, έστω να κάνει μια ντρίπλα παραλίας. Θα σταθώ στον Κατσουράνη που η σκέψη του δεν ακολουθεί τους χωματόδρομους που ακολουθεί αυτή του Σαλπιγγίδη (πολύ καλός ποδοσφαιριστής αλλά απέχει απ' τον όρο διάνοια όσο εγώ απ' το χασάπη), τους κατσικόδρομους που ακολουθεί αυτή του Λίνο ή την ανάβαση στο Γολγοθά που ακολουθεί αυτή του Βύντρα, αλλά πηγαίνει από διαστημικές χωροχρονικές σκουληκότρυπες που θα ανακαλύψουμε στο μέλλον. Το γκολ του με κεφαλιά ψαράκι έξω απ' την περιοχή δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά. Όχι εδώ, πουθενά (αν και συμπτωματικά την ίδια μέρα στην Αργεντινή στο ματς της Μπόκα μπήκε γκολ με κεφαλιά σχεδόν απ' το κέντρο!). Θα σταθώ στον Τζόρβα, που αρχίζει να εμπνέει εμπιστοσύνη στην άμυνά του. Σωστές τοποθετήσεις, αντανακλαστικά, καθοδήγηση στα στημένα και... ρέντα. Ό,τι χρειάζεται για το ξεκίνημα μιας μεγάλης καριέρας. Αν ξεκινήσει βασικός και στο ματς με τη Λετονία όλα θα έρθουν καλύτερα! Τέλος να πω και για το ξέσπασμα Σισέ. Αυτό ήταν στην τύχη! Όχι τα γκολ που έβαλε. Ο άνθρωπος ξέρει τόσα καντάρια μπάλα όση ξέρανε όλοι όσοι αγωνίστηκαν στην επίθεση του τριφυλλιού από όταν έφυγε ο Σαραβάκος κι έπειτα. Απλά εννοώ ότι μπήκαν από προσωπικές του ενέργειες. Έλα μου όμως που ο Γάλλος δεν είναι ο παίχτης "δώσ' μου την μπάλα να περάσω δυο τρεις και να βάλω γκολ". Ο Γάλλος παίζει στην κόντρα, παίζει στην πλάτη της άμυνας, παίζει στα τρεξίματα των περιφερειακών επιθετικών. Για να γίνουν αυτά πρέπει ο προπονητής να προσαρμόσει πάνω του το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Να κάτσει και να σχεδιάσει συστήματα για τον Σισέ, για την αξιοποίηση του πιο μεγάλου ονόματος της ομάδας. Τούτο είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν έχει γίνει. Ο Σισέ ασφυκτειά σε κάθε ματς, βγαίνει στα πλάγια και εξαφανίζεται. Αποτέλεσμα να ακουστούν πριν τον Κυριακάτικο αγώνα οι πρώτοι ψίθυροι για μεταγραφή του το Δεκέμβρη, αποτέλεσμα να σκοράρει προχτές έπειτα από 5 ματς πρωταθλήματος, αποτέλεσμα να έχει ήδη δοκιμάσει τη ζεστή θαλπωρή του πάγκου! Ανακεφαλαιώνοντας, ο Παναθηναϊκός έχει τόσες δυνατότητες να παίξει μεγάλη μπάλα (όχι να πάρει το πρωτάθλημα, αυτό με έναν καλό γυμναστή το έπαιρνε κι η Αναγέννηση Τσουκαλάδων φέτος), όσες δεν είχε ποτέ απ' την εποχή του Ζάετς και του Ρότσα. Τι δεν έχει; Προπονητή που να μπορείς να εμπιστευτείς ότι θα του δώσει ό,τι χρειάζεται. Sorry lover...
Στις χτεσινές προτάσεις είχα τζακ ποτ. Μηδέν στα τρία. Τα κέρδη (και τα φάσκελα)
μεταφέρονται στα σημερινά! Ουρακάν διπλό, Μπάνφιλντ άσο και Παλμέιρας άσο (αύριο αυτό αλλά άσπαστο. Του σπρώχνω χρήματα μονό αποδεκτό στο δίκτυο με 1,50).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου