ΤΟ ASPASTA ΚΟΙΤΑΕΙ ΠΙΣΩ... (23)

Ο Ρομπέρτο Ντι Ματτέο ήταν ένας μέσος με φοβερές πάσες και καταπληκτικά μακρινά σουτ. Γεννημένος το 1970, έπαιξε μπάλα στις ελβετικές Σαφχάουζεν, Ζυρίχη και Ααράου πριν πάει στη Λάτσιο και φτιάξει όνομα. Στην ιταλική πρωτεύουσα αγωνίστηκε σε 87 παιχνίδια ενώ σκόραρε και 7 φορές απ' το 1993 ως το 1996. Τότε, ένας τσακωμός του με τον προπονητή του, τον Ζντένεκ Ζέμαν, τον έστειλε στην αγκαλιά της Τσέλσι του Ρουντ Γκούλιτ.

Ο Ντι Ματτέο είχε μια έφεση στο να σκοράρει σε τελικούς κυπέλλων στο παλιό Γουέμπλεϋ. Γι' αυτό  και έξυπνα όταν ήταν να γίνει η κατεδάφισή του για να φτιαχτεί το καινούριο Γουέμπλεϋ είχε σχολιάσει ότι "ήταν κρίμα να γκρεμίσουν ένα γήπεδο που του έφερνε τέτοια τύχη"! Στον τελικό του 1997 μάλιστα, απέναντι στη Μίντλεσμπρο, είχε σκοράρει ένα γκολ που έφτιαξε για 11 χρόνια το ρεκόρ του πιο γρήγορου γκολ στην ιστορία των τελικών του θεσμού! Τα 42 δευτερόλεπτα που είχαν περάσει απ' το πρώτο σφύριγμα έσπασαν το 2009 απ' το γκολ του Λουίς Σαχά με την Έβερτον -αυτή τη φορά απέναντι στην Τσέλσι!

Στους μπλε αγωνίστηκε 119 φορές σκοράροντας 15 γκολ. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο πολύ νωρίς, στα 31 του λόγω ενός σπασμένου γόνατου που δεν του επέτρεψε ποτέ να επανέλθει. Το έκανε φέτος όμως, ως προπονητής πλέον. Ο Αμπράμοβιτς διώχνοντας τον ακριβοπληρωμένο αλλά χωρίς ψυχή Αντρέ Βίλλας Μπόας, έβαλε στη θέση του τον τρελό Ιταλό που χοροπηδάει στα γκολ και δε σταματάει να φωνάζει κατά τη διάρκεια των ματς. Η επιστροφή του είναι εντυπωσιακή καθώς η Τσέλσι μετά την τεράστια ανατροπή με τη Νάπολι (πάνω) δείχνει να πατάει ξανά γερά στα πόδια της. Το συμβόλαιό του είνα ως τον Ιούνιο, ωστόσο αν κατορθώσει να βγάλει τους Λονδρέζους πάλι στο Τσάμπιονς Λιγκ, τότε δύσκολα θα τον κουνήσει ο Ρώσος απ' τον πάγκο της ομάδας του!

Αν είχε μαγικό ραβδάκι ή αν είναι τυχαία η αλλαγή που δείχνει η Τσέλσι; Ήταν απλά μια κίνηση στρατηγικής ενός ανθρώπου που φαίνεται να ξέρει βασικά πράγματα και να τα εφαρμόζει αμέσως. Τοποθετώντας μέχρι και 4 (!!!) αμυντικά χαφ ο Ντι Ματτέο έδωσε τρέξιμο και πνευμόνια σε μια γερασμένη ομάδα. Τα αστέρια των Λονδρέζων ξέρουν μπάλα, τα χρόνια όμως έχουν περάσει. Με αυτόν το τρόπο τους έδωσε το ελεύθερο του λιγότερου τρεξίματος χάριν της μεγαλύτερης ποιότητας. Προς το παρόν αποδίδει. Να δούμε αν θα βγει ως το τέλος...