Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΒΑΛΕΝΘΙΑ...

(Το βανάκι μεταφέρει την αποστολή της Ρόμα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Όταν ο Ρανιέρι ζήτησε να μάθει ποιος τους μεταφέρει, του έδωσαν την ίδια απάντηση που θα πάρει και απόψε στο γήπεδο!)


Χμ, απ' την Τρίτη είχα πει ότι θα γράψω για τον Παναθηναϊκό σήμερα αλλά με πρόλαβε ο Μπουμ-μπουμ. Θα πω όμως μόνο για το ματς με την Καβάλα. Δε θα ασχοληθώ με βασιλόφρονες νοσταλγούς του Κοκού (όχι του Φίλιπ) που θεωρούν ότι έδωσε στην Ελλάδα τις βάσεις για τη μετέπειτα οικονομική της ανάπτυξη! (Το μόνο που απέκτησε ενάμιση χρόνο ο Παναθηναϊκός απ' τον Τεν Κάτε ήταν η σχιζοφρένεια που κουβαλούσε ο ίδιος μέσα στο κεφάλι του. Άλλος το πρωί άλλος το βράδυ. Κι άραγε πώς μια ομάδα που κυνηγούσε πάντα το γκολ με.... ΟΛΟΥΣ τους τρόπους έφτασε να έχει μία απ' τις χειρότερες επιθέσεις της ιστορίας της, συναγωνιζόμενη σε under αυτά του Πεσέιρο; Τον Τεν Κάτε θα τον θάψει η ιστορία όπως έχει κάνει με τόσους μέτριους που πέρασαν απ' τον πράσινο πάγκο.)

Στο ματς με την Καβάλα ο παναθηναϊκός έχασε κι όμως για ενενήντα λεπτά έτρεχε. Το ματς δε σε κούραζε σε κανένα σημείο. Η μπάλα πήγαινε πάνω-κάτω, τα μπακ του (ο Θεός να τα κάνει) ανέβαιναν όλη την πλεύρά και σέντραραν απ' το κόρνερ, ο Σισέ είχε τις κινήσεις αλλά... δεν πήρε τις μπάλες. Τι έφταιξε κι έχασε; Πρώτον το καλό στήσιμο της Καβάλας και μερικά φαλτσαρίσματα του Νιόπλια (ο Σιμάο δεν μπορεί να γίνει Ζιλμπέρτο. Τον αντικαθιστά παραμένοντας Σιμάο. Δε γίνεται να τον βάζεις να κάνει ό,τι ακριβώς κι ο Βραζιλιάνος γιατί δεν έχει την πάσα, δεν μπορεί να βγει κρυφό σέντερ φορ, δεν έχει το καθαρό μυαλό να κάνει φάουλ στις αντεπιθέσεις της Καβάλας που έφεραν τα γκολ). Δεύτερο οι πολλοί σημαντικοί ποδοσφαιριστές που είχαν κακή βραδιά (Λέτο, Νίνης, Σαλπιγγίδης, Καραγκούνης, Κατσουράνης). Τρίτον η σιγουριά που έχει αποκτήσει η ομάδα απ' τη μέρα που έφυγε ο Εμπενίζερ Σκρούτς (Τεν Κάτε). Το ματς ήταν στο 0-1 κι όμως έβλεπες μιαν αλαζονεία του τύπου "θα το γυρίσουμε το ματς κι ας χτυπιέστε εσείς". Εν τέλει δεν το γύρισαν, έφτασε ο γαύρος στο -3, αγχώθηκαν... κι αυτό θα βγει σε καλό απόψε με τη Ρόμα. Γιατί θα πατάν στα πόδια τους. Γιατί θα ξέρουν πως είναι δυο κλικ πιο γρήγοροι από οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα (ποιος να το πίστευε τα τελευταία δέκα χρόνια ότι θα έφτανε η στιγμή να ειπωθεί αυτό για τον παναθηναϊκό!), αλλά έχουν ακόμη δρόμο για να γίνουν πάλι ανταγωνιστική ευρωπαϊκή ομάδα! Τέλος, έχασε γιατί δεν έχει έναν αμυντικό της προκοπής. Έναν αμυντικό που να βλέπει ο αντίπαλος επιθετικός και να σκέφτεται μέσα του "πάμε από αλλού γιατί από εδώ δεν περνάμε".

Πάμε στο στοίχημα τώρα. Χτες είχαμε σωστές επιλογές στο champions league έστω κι αν χρειαστήκαμε τη βοήθεια διαιτητών, τερματοφυλάκων, θεών και διαβόλων. Στα υπόλοιπα πήγαμε για βρούβες.

Τριάδα άσπαστη: Βιγιαρεάλ over (εγώ το βλέπω και λίγο διπλό κι ας ορύονται οι στοιχηματζήδες για άσο ξερό), Βαλένθια διπλό (αν περάσει, πέρασε το δελτίο), Μπενφίκα over (έχει μια μικρή κάμψη, αλλά η Χέρτα ενδείκνυται για γκολ).

Τετράδα με ζητούμενα: Άγιαξ άσος (φοβάμαι που έχει πέσει πάνω του όλη η Ευρώπη, αλλά δε γίνεται να μην κερδίσει αυτό το ασπρόμαυρο χάλι), Μαρσέιγ διπλό (η Κοπεγχάγη έδωσε το τελευταίο της ματς όταν ο Άμλετ ακόμη ζούσε κι έκανε τις μεγάλες ερωτήσεις), Παναθηναϊκός άσος (δεν έχει χι αυτό το ματς, ή γίνεται πάλι πρέσβης ή θα είναι άξιος της κριτικής που θα δεχτεί), Σαχτάρ διπλό (κι αυτή έχει καιρό να παίξει μπάλα, αλλά κι η Φούλαμ που παίζει τι καταλαβαίνει;).

Δυο εναλλακτικά σημεία το διπλό της Μπενφίκα και της Εστουδιάντες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: