Πλησιάζει ο τελικός του Σαββάτου και είπα να θυμηθούμε εκείνο το βράδυ που ο Θεός έστησε προβολέα στα σύννεφα και φώτισε αυτόν που πήρε τη μπάλα απ' το χεράκι, από εκεί που την είχε αφήσει ο Μαραντόνα, και την προχώρησε κάτι αιώνες μπροστά. Δεν τον καταλάβαμε, δεν τον έχουμε καταλάβει ακόμη, γι' αυτό οι ποδοσφαιριστές του σήμερα κάνουν επανάληψη της διαδρομής (ίσως να εξαιρείται ο Μέσι). Προς γνώσιν... Πάντως τι όμορφο να κρίνεται ένας τελικός κορυφαίας διοργάνωσης από ένα τέτοιο γκολ, από έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή. Τι ομορφιάς ηδονή! Σαν και η στιγμή να απαρνήθηκε όλες τις προτάσεις των παρευρισκομένων και να δέχτηκε να ξαπλώσει μόνο με εκείνον που δεν της υποσχέθηκε τίποτα. Που κουβαλούσε τα "θα κάνουμε" στη ματιά του. Τα έφερε τατουάζ στο κορμί του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου