(Η φάση είναι απ' το προχθεσινό ματς ΗΠΑ-Γουαδελούπη 1-0.)
Οι ευκαιρίες δεν είναι δεκάρικα στην τσέπη να χάνονται χωρίς σκέψη. Κάποιες φορές η σημασία τους μπορεί να κρίνει πορείες ομάδων, καριέρες ποδοσφαιριστών. Εντάξει, το ξέρω, όλος ο κόσμος έχει χάσει τη δικιά του. Απ' τον κάγκουρα που του την έπεσε η θεά διαννοούμενη και την άφησε για να κάνει μπατλίκια με το VW golf του, ως την ξανθιά που έχασε το πανεπιστήμιο γιατί την ίδια ώρα με τις εξετάσεις είχε κλείσει ραντεβού για πεντικιούρ. Δε λέω, πάντα ρόλο παίζει η στιγμή, η ψυχολογία, η θέση μας. Αλλά να ρε παιδί μου, κάτι φορές δεν το χωνεύει το μυαλό. Έτσι κύριε Ντέμπσι; Δε γίνεται να το παίζεις άνετος και χαλαρός με τη μπάλα στα πόδια μπροστά απ' το κενό τέρμα. Ακόμη κι αν αντίπαλός σου είναι η Γουαδελούπη. Δε γίνεται! Πήγαινε στην ομοσπονδία σου και κατέθεσε το δελτίο σου. Ντέμπσι, αμερικάνος πολίτης, πρώην ποδοσφαιριστής. Για 'μένα πλέον αυτό είσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου