ΣΟΒΑΡΟΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ..

Το ματς στο U.S. Open έχει τελειώσει, ο Τζόκοβιτς έκανε τη συνήθη εμφάνιση νικώντας 3-0 τον αντίπαλό του Νταβιντένκο (60ή του νίκη για φέτος) και έχει πολύ καλή διάθεση. (εδώ το ρεπορτάζ του ματς απ' το site του τουρνουά) Τι άλλο χρειάζεται ο τρελό-Σέρβος; Μουσική. Τη ζητάει, τη βάζουν στα ηχεία και δίνει ρεσιτάλ χορού στο... Disco-Fusca Beograd! Το πλήθος παραλληρεί και το νέο είδωλο του τέννις το χαίρεται. Έχει τέτοιο επικοινωνιακό χάρισμα που θα μπορούσε να γεμίζει τα γήπεδα απλά για να μιλάει στο μικρόφωνο. Βέβαια όσο προχωράει το τουρνούα τόσο θα δυσκολεύουν οι αγώνες. Και τότε εκεί θα φεύγει το πολύ το γέλιο και θα βγαίνει προς τα έξω κι ο πιο βαλκάνιος χαρακτήρας. Αυτός με της κραυγές, τις διαμαρτυρίες και τις σπασμένες ρακέτες. Τι να κάνεις όμως, όλα στο παιχνίδι και -κυρίως- όλα στον άνθρωπο είναι. Πάντως περιμένω με αγωνία ένα ξανα-αντάμωμα με τον Φέντερερ και τα drop shots του. Ίσως κι αυτός... Στο τέλος της μικρής συνέντευξης λέει για τη συνάντησή του με τον Σάμπρας, το ίνδαλμά του και την προτροπή του "να σηκώνεται κάθε φορά που πέφτει"!... Πητ, δε σε βρίσκω και πολύ πρωτότυπο!