Των συνοδοιπόρων η αγωνία είναι πάντα η ταχύτητα της παρέας τους. Δεν είναι ποτέ αυτοί το κυρίως θέμα, είναι το συμπλήρωμα της εικόνας, ο αντίλαλος του διπλανού λαχανιάσματος. Όταν πάλι καλείσαι να κάνεις και την αγιογραφία του διπλανού σου, αν είσαι ο βιογράφος, ο φωτογράφος, ο κάμεραμάν του, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Γιατί σκεφτείτε να πρέπει να καταγράφετε τη ζωή ενός φανατικού με τις καταδύσεις, ενός κυνηγού σπάνιων φιδιών, ενός αλεξιπτωτιστή...
Τουλάχιστον ο κύριος που περδικλώθηκε και σαβουριάστηκε στο βίντεό μας είναι απλώς ο καμεραμάν ενός αγώνα μπέιζμπολ ανάμεσα στους Τέξας Ρέιντζερς και τους Τάμπα Μπέι Ρέις. Και στην προσπάθειά του να ακολουθήσει έναν αθλητή πέφτει ωσάν σάπιο μπαομπάπ!... Το αστείο είναι που ο αθλητής μετά σηκώνει τους ώμους και λέει "δεν ήμουν εγώ, δεν έκανα τίποτα"... Όχι ρε φίλε, εσύ ήσουνα που έτρεχες. Το ξανθό αγόρι μια δουλειά έψαχνε, καμεραμάν βρήκε, ντοκιμαντέρ για πεταλούδες νόμιζε θα γύριζε και τον στείλανε στο γήπεδο. Τι να κάνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου