Πάνε κοντά δυο δεκαετίες από τότε αλλά ήταν η πρώτη φορά που δείξαμε σημάδια ζωής σε εθνικό επίπεδο ως ποδοσφαιρική ομάδα. Χρειάστηκαν εφτά χρόνια ακόμη για να έρθει ο Ρεχάγκελ και να αλλάξει τα πάντα, ωστόσο δεν παύει αυτή να είναι η απαρχή.... Το θυμάμαι επ' ευκαιρίας του προχθεσινού αλλά και του μεθαυριανού αγώνα. Ήταν ο Μαχλάς τότε, ο Σαμαράς κι ο Γκέκας την Παρασκευή δεν ξέρω ποιος στη Γεωργία. Και το ξέρουμε, τη μεγάλη ομάδα δεν την κάνει η κατάκτηση ενός τροπαίου, η φωτοβολίδα της μιας βδομάδας. Την κάνουν η διάρκεια και η συνέπεια. Αυτή που δείχνει η γαλανόλευκη μια δεκαετία τώρα!
ΥΓ. Στη μετάδοση ο Μαυρομάτης σηκώνει τις τρίχες του χεριού μου ωσάν στρατιώτες σε επιθεώρηση συνταγματάρχη. Ο δε Θεοφιλόπουλος, χαμένος στην κοσμάρα του τότε, χαμένος και σήμερα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου