Το καλό με τον κινηματογράφο είναι ότι μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Να βάλεις μια ξανθιά μπουμπούκα να δουλέψει στην οικοδομή, να μεταμορφώσεις έναν καρχαρία σε στεριανό κυνηγό ανθρώπινων θηραμάτων, να κάνεις πρωταγωνιστή τσόντας τον Ρον Τζέρεμυ, να κάνεις τερματοφύλακα τον Σιλβέστερ Σταλόνε... Στη ζωή τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα. Εκεί ο φούρναρης βγάζει καρβέλια, ο πρωθυπουργός λέει μαλακίες, ο διευθυντής είναι αμόρφωτος, ο ποδοσφαιριστής σκοράρει κι ο διαιτητής σφυρίζει. Πάντα; Όχι πάντα.
Ο Σέρχιο Κανάλες της Βαλένθια επιτίθεται απέναντι στους αμυντικούς της Γρανάδα. Με ταχύτητα εφορμά και είναι σίγουρος για τον εαυτό του, πίνει μόνο Dewars... (μπα, αυτό είναι από αλλού!) Κοντά του δεν υπάρχει αντίπαλος, κανείς για να τον κόψει. Κανείς; Ο διαιτητής ξαφνικά αλλάζει ρόλο. Γλιστράει, σκρολάρει και... τάκλιν στην καροτίδα. Πάρ' τον κάτω τον Κανάλες. Φάουλ!!!!! Μπα; Και ποιος να στο δώσει, ο τερματοφύλακας; Η φάση συνεχίστηκε, ο διαιτητής γύρισε και του έδωσε το χέρι. Τουλάχιστον κάτι έδωσε ο ένας, κάτι πήρε ο άλλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου