Πέρυσι τέτοιες μέρες αποχαιρετούσα το 2010 με... αισιόδοξη διάθεση και επιλέγοντας τρεις ποδοσφαιριστές που είχαν ξεχωρίσει τη χρονιά που έφευγε (εδώ το κείμενο). Καβάνι, Μπέιλ και Νενέ ήταν οι εκλεκτοί μου. Απ' αυτούς, οι δύο πρώτοι έκαναν αισθητή την παρουσία τους και φέτος, ενώ ο Νενέ χάθηκε ανάμεσα σε τραυματισμούς και ντεφορμάρισμα.
Για το 2011 θα αρκεστώ σε έναν ποδοσφαιριστή. Τον Νέυμαρ. Στα 19 του κάνει με τη μπάλα πράγματα που λατρεύουν οι ζωγράφοι να βλέπουν για να εμπνέονται. Στέλνει συνεχώς τους αντιπάλους σε μασέρ και φυσιοθεραπευτές με λουμπάγκο στη μέση. Κάνει τον κόσμο να ψάχνει live streamings για να δει αγώνες της Σάντος. Το αγόρι, μας κάνει να χαιρόμαστε που μια μέρα αγοράσαμε μια μπάλα και είπαμε ότι θα πορευτούμε μαζί της για όλη μας τη ζωή!
Βοήθησε τη Σάντος στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες και την πορεία της ως τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων (εκεί υπήρξε η στάση Μπάρτσα). Το όνομά του συζητήθηκε για Ρεάλ και Μπαρτσελόνα πάμπολλες φορές. Εν τέλει, τα τελευταία δημοσιεύματα τον φέρνουν στους Καταλανούς. Τους δίνουν έτσι το δικαίωμα να ξεκουράσουν τον Μέσι ή... ακόμη και να διαπραγεματευτούν την πώλησή του (την πώληση του αιώνα!!)..
Και μην ξεχνάμε ότι έβαλε το γκολ της χρονιάς. Σας το έγραφα κι όταν έκανα την παρουσίαση για την ψηφοφορία πάνω δεξιά. Δε συγκρίνεται η προσπάθειά του, οι κινήσεις του, το τελείωμά του με κανένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου