ΦΤΟΥ ΣΟΥ ΣΑΒΒΑ ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΗ!!!

Άντε μου και γαμήσου! Άντε μπράβο, γιατί το πολύ τακτ μ' έχει φάει!

Πάνε 15 μέρες που δεν είμαι κάθε μέρα σε χώρο με ίντερνετ, οπότε δεν έχω τη δυνατότητα ούτε να διαβάζω αρκετά για το στοίχημα, ούτε να παίζω στο διαδίκτυο (βέβαια, πλέον το παιχνίδι στο διαδίκτυο τίθεται ούτως ή άλλως υπό αμφισβήτηση αλλά όπως λέει η ενημέρωση η sportingbet συνεχίζει, μαζί λοιπόν κι εμείς μιας και αυτή είναι η δεύτερη στη σειρά εταιρία που στοιχηματίζουμε μετά την bet365). 

Χτες ήταν μια ακόμη τέτοια μέρα. 15 λεπτά πριν αρχίσουν οι αγώνες σταμάτησα σε ένα πρακτορείο και είπα να ρίξω δυο ισόποσα δελτία χωρίς πολύ διάβασμα και σκέψη αρκετά όμως στην επαλήθευσή τους να μας εξασφαλίσουν έναν άκοπο Δεκέμβρη. Δυο δελτία που για να επιβεβαιωθούν όμως δε χρειαζόταν τόση τύχη όση υποθέτει κάποιος στην πρώτη τους ματιά.

Έριξα λοιπόν το παραπάνω στην εικόνα και το το 5-2 της Ρεάλ μόνο του ως κάλυψη σε μια πιθανή καλή βραδιά του Αίαντα. Και τα δύο είχαν απόδοση σχεδόν 45!!! Γιατί λέω ότι δεν ήταν καθαρά τυχερά δελτία; Γιατί ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ εύκολα στο πρώτο ημίχρονο. Είναι θέμα συγκέντρωσης; Έχει να κάνει με το ότι παίζει αρκετά ψηλά θέλοντας να προηγηθεί; Όπως κι αν είναι δίνει χώρο σε έμπειρους αντιπάλους, σε μεγάλες ομάδες, χώρο που αυτές δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτο και συνήθως σκοράρουν. Έτσι έκανε και η Άρσεναλ. 

Όσο για το μεγάλο σκορ στο Μπερναμπέου, ε η Ρεάλ θα διέλυε τον Άγιαξ. Θα προσπαθούσε να τον πνίξει και να καθαρίσει το ματς από νωρίς. Όπως και έκανε. 3-0 στο 49'. Τι μου έμενε; Να έβρισκε τρόπο ο Άγιαξ να σκοράρει. Τον βρήκε καθώς μετά το 50 η Ρεάλ σταμάτησε να παίζει, περπατούσε έκανε αγγαρεία. Το 3-1 έγινε και το 3-2 αποτράπηκε αρκετές φορές κυρίως εξαιτίας του παθιασμένου Πέπε (του μοναδικού χτες για τη Ρεάλ στο β' ημίχρονο) και της απειρίας των μικρών του Αίαντα. 

Όσο για τα πέντε γκολ που ήθελα γιατί δεν ήρθαν; Ε, τα είπαμε: η Ρεάλ περπατούσε. Καμιά ομάδα του Μουρίνιο δεν έχει αγωνιστεί τόσο αδιάφορα όσο η χτεσινή Ρεάλ του δευτέρου σαρανταπενταλέπτου. Υπό κανονικές συνθήκες (βλέπε με τα δεδομένα του α μέρους) ο αγώνας θα έληγε 7, 8, 9 με ένα ή μηδέν. Υπό τις γελοίες συνθήκες του "είμαι ο Μόντριτς και παρότι είμαι μόνο 3 μήνες στη Μαδρίτη  όταν δε θέλω δεν τρέχω και κάνω πασούλες προς τα πίσω" το ματς έληξε 4-1. Κι εγώ τρώω τα χέρια μου, δέρνω τη γυναίκα μου και πνίγω το σκυλί για να ξεσπάσω.... Αααααχ!