Έχω κέφια... τόσες μέρες άδεια από τη σημαία πρέπει κάπως να ανταποδώσω και να γράψω κάτι παραπάνω... και θέματα συγκέντρωνα σωρό... Το ελληνικό πρωτάθλημα στα μισά της διαδρομής... λίγο καλύτερα από πέρυσι στο σύνολο αλλά κατά ομάς η γκρίνια και η μίρλα περισσεύει... ο Παναθηναϊκός θα τερματίσε πρώτος (το δήλωσα Ιούλιο μήνα) αλλά μέχρι την τελευταία αγωνιστική θα ψάχνουν οι οπαδοί τον killer (hammer, variopoula) αμυντικό και την καλή μπάλα (που ειλικρινά δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η πρόταση στην ελληνική επικράτεια... στον Ολυμπιακό υα μείνουνε μέχρι ενός. Η κατάσταση θυμίζε όλο και περισσότερο τους τριακόσιους που πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον έχοντας κάνει ότι περισσότερο μπορούν... μόνο που ο Leonidas έχει γυρίσει στο κότερο του στη Σπάρτη εδώ και καιρό... ο ΠΑΟΚ παλεύει να καταλάβει μέχρι που φτάνει η κουβέρτα... η κοινή λογική λέει πως φτάνει να σκεπάσει ένα σώμα ολόκληρο... οι οπαδοί πιστεύουν πως μπορούν να οργανώσουν παρτούζα 20 ατόμων από κάτω... κανένα μάθημα από το παρελθόν, ελπίζω οι διοικούντες να έχουν περισσότερο μυαλό... η ΑΕΚ, αααααχ η ΑΕΚ... διάβασα σε site πως συγκεντρώθηκαν οπαδοί της και ζητούσαν να πάρει την ομάδα να την πάρει ο Κοζώνης (έχει γίνει και γκρουπ στο facabook)... θα τα πω και παρακάτω αλλά για την ώρα έχω να τους πω Ουμπουάγκα ούγκου ούγκου μπαμπανα μπανάνα φίλοι μου ιθαγενείς δείτε τα μαγικά καθρεφτάκια (κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε)... ο Άρης δεν έχει ομάδα... αποδεικνύεται πως δεν είχε και παίκτες (που να ταιριάζουν τουλάχιστον σε αυτό που ήθελε να πάιξει)... καθρεφτάκια και γι' αυτούς και γυάλινες πέτρες που μοιάζουν με διαμαντάκια... πάλι καλά έχουν στον πάγκο προπονητή με κάκαλα και κυρίως άνθρωπο που φτιάχνει ομάδες με τα υλικά που έχει και όχι με αυτούς που θέλει... σε Αστέρα Τρίπολης. Εργοτέλη, Καβάλα και Πανιώνιο βγάζω το καπέλο... κάποιοι από αυτούς έχουν πρόγραμμα και το ακολουθούν χωρίς να επηρεάζονται από τους γύρω τους, άλλοι έχουν καθαρό μάτι και κάνουν καλές επιλογές, και οι τέσσερις είναι ψηλά στη βαθμολογία και στο τέλος της χρονιάς, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα δικαιωθούν (έξοδος στην Ευρώπη, πώληση παικτών κοκ)... τον Ατρόμητο τον είχα για περισσότερα, τη Ξάνθη για λιγότερα, και οι δύο είναι στην ίδια συνιστώσα: αν δεν προσέξουν θα θρηνήσουν. Ο Ηρακλής... ω ρε γλέντια... αυτή είναι ομάδα να ασχολείσαι όλη μέρα... παίκτες φεύγουν, προπονητές φεύγουν, πρόεδροι φεύγουν, οπαδοί φεύγουν... να μείνει κανείς ρε παιδιά να συνεχιστεί το ανέκδοτο... τη Λάρισα δεν μπορώ να την εξηγήσω... καλή ομάδα με 0, zero, μηδέν επιθετικούς... κακός σχεδιασμός ακόμα χειρότερη εφαρμογή... βαρέθηκε ο Πηλαδάκης; ο Λεβαδειακός θα παλέψει και πάλι... βρομάει και ζέχνει αυτή η ιστορία αλλά αφού δεν παραιτούνται να πάνε να φάνε κάνα σουβλάκι μπράβο τους και καμάρι τους... στα Γιάννενα από το πολύ Άγιαξ της Ηπείρου και λοιπές μαλακίες το πίστεψαν και οι ίδιοι (μακράν οι χειρότεροι οπαδοί σε νοοτροπία εκτός πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας) και πιστεύουν πως η ομάδα τους θα έπρεπε ήδη να έχει εξασφαλίσει την Ευρώπη και να παλεύει για το Champion's league... και εννοείται πως για όλα έφταιγε ο Παράσχος... α ρε Κούγιας που σας χρειάζεται... Ξέχασα καμιά ομάδα... μπα όχι... θα ήταν στη βαθμολογία αν υπήρχε κι άλλη ομάδα...
Ο θείος από το Σικάγο έχει φατσούλα που θέλεις να την κάνεις γούτσου γούτσου... μαγουλάκι ροδαλό, μυστάκιο καθησυχαστικού παππού που σου λέει παραμύθια δίπλα στο τζάκι... ε, έτσι κι αυτός... ξεφουρνίζει το ένα παραμύθι πίσω από το άλλο και διαφημίζει δωρεάν τον εαυτό του στην Μπανανία μας... και ενώ για πρώτη φορά, οι δημοσιογράφοι δεν έφαγαν κουτόχορτο (πλην εξαιρέσεων) και αντιμετωπίζουν την κατάσταση με προσοχή έως και καχυποψία (θεέ Πανούτσε), υπάρχει μερίδα του κόσμου της ΑΕΚ, που θέλεις λόγω της απελπισίας τους, λόγω του ότι χειρότερα δεν γίνεται, θέλουν η ομάδα να παραδοθεί η ομάδα σε έναν τύπο που κάνει τον Μπατατούδη να μοιάζει βαθύπλουτος κροίσος...
Και κλείνω με ευχάριστα πράγματα... φέτος με εντυπωσίασαν γεγονότα που δεν έχουν τύχει της προβολής που θα έπρεπε αλλά δείχνουν (και σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο) πως αν έχεις ένα σχέδιο και δουλέψεις θα τα καταφέρεις όσο και να σε λοιδωρήσουν ή απαξιώσουν... ξεκινάμε λοιπόν με το Μαρούσι... χωρίς μπάτζετ, με έλληνες παίκτες ως επί το πλειστων, με έλληνα προπονητή, με ελάχιστο κόσμο, βρίσκετε πάντα ψηλά στη βαθμολογία, παίζει καλό μπάσκετ, κοντράρει μέχρι το τέλος όλες τις ομάδες στη Euroleague (έχοντας και πιθανότητες να περάσει). Είναι ο ορισμός της τίμιας ομάδας. Εύγε... ο ποδοσφαιρικός Πανιώνιος και ο πρόεδρος της... έβαλε το χέρι στην τσέπη, έφερε παίκτες, δεν μάσησε στις φωνές να αλλάξει τα πάντα στα πρώτα στραβά αποτελέσματα και δικαιώθηκε στη συνέχεια... ξέρει πως δεν έγινε ξαφνικά Μπαρτσελόνα αλλά και η Βιαγιαρεάλ κάπως έτσι ξεκίνησε... Εύγε... Ο Παντελής Καπετάνος, αυτός ο χασογκόλης, αυτός ο ανύπαρκτος, αυτός που χλευάστηκε στα χείλη Ηρακλιεδέων και Αεκτσήδων, είναι πρώτος σκόρερ στο ρουμάνικο πρωτάθλημα (μη γελάτε ειρωνικά, το συνολικό του μπάτζετ είναι ακριβότερο από το ελληνικό)... Εύγε στο παιδί... στην ελληνική ομάδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου... οι μεν λιγότερο οι δε περισσότερο, τι άκουσαν από δημοσιογράφους και οπαδούς... τους ΞΕΣΚΙΣΑΝ... δεν ξέρω αν είναι εκδίκηση το μετάλλιο και η πρόκριση στο Μουντιάλ (δεν θα ήθελα να το σκέφτονται έτσι), όμως μοιάζει με το γλυκό τέλος μιας ιστορίας που όλοι βρίζουν τον ήρωα και στο τέλος εκείνος θριαμβεύει και παίρνει και την κοπέλα!
Εύγε και καλό 2010...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου