Αν εγώ περπατούσα μόνος μου όπως ο κύριος στο πεζοδρόμιο και ξαφνικά ερχόταν ένα αυτοκίνητο με τις πάντες και τους προφυλακτήρες να κρέμονται από προηγούμενες συγκρούσεις, μάλλον δε θα ήμουν τώρα εδώ να σας γράφω για αυτόν τον κύριο. Γιατί μάλλον μέσα στην αφηρημάδα μου θα σκεφτόμουν ότι αυτό που βλέπω δεν είναι άλλο από ένα κόλπο του μυαλού μου για να διαπιστώσει την εγρήγορσή μου. Οπότε... θα καθόμουν ακίνητος για να του αποδείξω ότι οι ψευτομαγκιές σε εμένα δεν πιάνουν. Κι εν τέλει θα γινόμουν γκράφιτι στον τοίχο παραπλεύρως. Ο κύριος όμως ήταν ένας κανονικός άνθρωπος που είδε ένα αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω του και είπε το απλό "ένα αυτοκίνητο έρχεται κατά πάνω μου, ας κουνηθώ!!"... Και ευτυχώς ο άνθρωπος είναι ζωντανός.... Ο άλλος κύριος πάλι, που κατεβαίνει απ' το αμάξι και τρέχει πού πάει; Του έπεσαν τα γυαλιά και ψάχνει να τα βρει; Άβυσσος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου