(Ωχ, κάποιος λείπει απ' το τέρμα!)
Στην Ουαλία τα ματς της Σουόνσι με την Κάρντιφ είναι μια μικρη συνάντηση του Άρη με την Αθηνά. Των Τιτάνων με τους Γίγαντες. Συνήθως δε μένει κολυμπηθρόξυλο στο νησί. Ούτε οι μεν ούτε οι δε έχουν τη φήμη των καλών παιδιών (εδώ στο υστερόγραφο όταν μιλούσα για παλιότερο ντέρμπι των δυο τους)... Φέτος λοιπόν είμαστε κοντά ίσως σε ένα απ' τα πιο μεγάλα ματς (τουλάχιστον της σύγχρονης) ιστορίας τους. Μένει βέβαια η Κάρντιφ να αποκλείσει τη Ρέντινγκ (όχι και πολύ εύκολο είναι η αληθεια). Τότε η συνάντηση των δυο τους στο Γουέμπλεϋ θα βγάλει κι αυτόν που θα ανέβει στην Πρέμιερ Λιγκ. Η Σουόνσι χτες τσέκαρε για εκεί το εισητήριό της απέναντι στη Νότιγχαμ με τον πιο εμφατικό τρόπο. 3-1 με το τελευταίο γκολ να σημειώνεται στο 93' πίσω απ' τη σέντρα!! Στο ναό του βρετανικού ποδοσφαίρου οι συνύπαρξη των Ουαλών φιλάθλων μάλλον θα είναι σε πιο κόσμια πλαίσια. Το θέμα είναι τι θα γίνει με αυτούς που θα μείνουν πίσω στη χώρα του Γκιγκς και του Μπέιλ. Πιθανό είναι ένα μικρό κομμάτι ευρωπαϊκής γης να φύγει προς τα κάτω ψάχνοντας τα ξαδέρφια του απ' την Ατλαντίδα. Πιθανό λέω, όχι σίγουρο. Ας μην στρώσουν τραπέζι τα φανταστικά ανθρωπάκια του Πλάτωνα. Ας περιμένουν πρώτα να βρουν κάποιο τρόπο οι της Κάρντιφ να σταματήσουν τη μηχανή γκολ της Ρέντινγκ για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες (0-0 το πρώτο ματς την Παρασκευή) κι έπειτα βάζουν το καλό παλιό τους τραπεζομάντηλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου